Okiku - Το κορίτσι που μετρούσε πιάτα
Αιώνες πριν, στο κάστρο Χιμέτζι, ζούσε μια νεαρή υπηρέτρια που την έλεγαν Οκίκου. Η Οκίκου ήταν πολύ όμορφη και η ομορφιά της αυτή, δεν άργησε να τραβήξει το ενδιαφέρον του Αογιάμα, ενός από τους σαμουράι του άρχοντα του κάστρου. Ο Αογιάμα προσπάθησε πολλές φορές να αποπλανήσει την Οκίκου, εκείνη όμως απέρριπτε συνέχεια τις προτάσεις του. Κάποια στιγμή όμως, ο Αογιάμα μην αντέχοντας άλλο τις απορρίψεις της Οκίκου, αποφάσισε να την ξεγελάσει με σκοπό να την κάνει ερωμένη του.
Στο κάστρο υπήρχε ένα σερβίτσιο από δέκα πανάκριβα πιάτα. Ο Αογιάμα έκρυψε ένα από αυτά και ύστερα κάλεσε την Οκίκου. Της είπε ότι χάθηκε ένα από τα ακριβά πιάτα του άρχοντα και απαίτησε να μάθει που ήταν.
Η Οκίκου φοβήθηκε. Ήξερε πως το να χάσεις ένα από αυτά τα πιάτα, ήταν έγκλημα που τιμωρούταν με θάνατο. Ξεκίνησε λοιπόν να μετράει τα πιάτα.
"Ένα... δύο... τρία... τέσσερα... πέντε... έξι... εφτά... οχτώ... εννιά..." Μετρούσε και ξαναμετρούσε αλλά κάθε φορά ένα από αυτά της έλειπε. Η Οκίκου ήταν κατατρομοκρατημένη.
Τότε, ο Αογιάμα της είπε πως θα μπορούσε να παραβλέψει το λάθος της και ότι θα έλεγε στον άρχοντά τους ότι δεν ήταν δικό της σφάλμα. Με μόνο αντάλλαγμα να γινόταν εκείνη ερωμένη του. Αν και η Οκίκου ήθελε να ζήσει, για ακόμα μια φορά απέρριψε την ανάρμοστη πρότασή του.
Αυτή την φορά, ο Αογιάμα ήταν πολύ οργισμένος με την απάντησή της. Διέταξε λοιπόν τους υπηρέτες του να δείρουν την Οκίκου με ένα ξύλινο σπαθί. Στη συνέχεια, διέταξε να την δέσουν και να την κρεμάσουν πάνω από πηγάδι του κάστρου. Συνέχιζε να την βασανίζει, βυθίζοντας το σώμα της μέσα στα κρύα νερά του πηγαδιού και όταν την ανέβαζε πάλι επάνω την έδερνε ο ίδιος.
Ο Αογιάμα απαίτησε για ακόμα μια φορά να γίνει ερωμένη του. Η Οκίκου αρνήθηκε. Τότε εκείνος την κάρφωσε με το σπαθί του και πέταξε το πτώμα της μέσα στο πηγάδι.
Όχι πολύ καιρό αργότερα, το φάντασμα της Οκίκου θεάθηκε να περιφέρεται μέσα στους χώρους του κάστρου. Κάθε βράδυ έβγαινε από το πηγάδι και έψαχνε μέσα στο κάστρο να βρει το χαμένο πιάτο. Μετρούσε τα πιάτα "Ένα... δύο... τρία... τέσσερα... πέντε... έξι... εφτά... οχτώ... εννιά...".
Μόλις έφθανε όμως στο ένατο, έβγαζε μια τόσο φρικαλέα κραυγή, η οποία ηχούσε σε ολόκληρο το κάστρο και πάγωνε το αίμα σε αυτόν που την άκουγε. Η Οκίκου βασάνιζε κάθε βράδυ τον Αογιάμα με αυτόν τον τρόπο, κρατώντας τον άυπνο.
Όσοι είχαν ακούσει ένα μέρος από το μέτρημά της στα πιάτα, αρρώσταιναν πολύ βαριά. Και όσοι από αυτούς είχαν την ατυχία να ακούσουν ολόκληρο το μέτρημα, πέθαιναν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Στο τέλος ο άρχοντας του κάστρου αποφάσισε ότι κάτι έπρεπε να γίνει με το φάντασμα της Οκίκου. Κάλεσε έναν ιερέα και του ζήτησε να προσευχηθεί για εκείνη και να εξορκίσει το πνεύμα της. Ο ιερέας περίμενε στον κήπο του κάστρου όλο το βράδυ ψάλλοντας προσευχές.
Για άλλη μια φορά το φάντασμα της Οκίκου αναδύθηκε από το πηγάδι. Ξεκίνησε να μετράει τα πιάτα "Ένα... δύο... τρία... τέσσερα... πέντε... έξι... εφτά... οχτώ... εννιά...". Αυτήν την φορά όμως, μόλις η Οκίκου έφθασε στο ένατο πιάτο και πριν προλάβει να ουρλιάξει, ο ιερέας φώναξε "Δέκα".
Το φάντασμα της Οκίκου φάνηκε ανακουφισμένο που κάποιος βρήκε το χαμένο πιάτο. Από τότε, το φάντασμά της δεν ξαναεμφανίστηκε στο κάστρο.
Η Οκίκου στο κινηματογράφο
Αν σας φαίνεται οικεία με κάποιο τρόπο η παραπάνω ιστορία, έχετε απόλυτο δίκιο. Ο θάνατος της Οκίκου ήταν η έμπνευση για τον χαρακτήρα της Σαντάκο από την ιαπωνική ταινία "Ringu" ή της Σαμάρα από το πιο ευρέως γνωστό αμερικάνικο remake "The Ring".
Και κάτι τελευταίο που ίσως είναι ενδιαφέρον όσον αφορά τις παραπάνω ταινίες. Στο manga, Sadako at the End of the World, η Σαντάκο συναντά το φάντασμα της Οκίκου.
Σημειώσεις
Υπάρχουν και άλλες 3-4 εκδοχές της ιστορίας της Οκίκου. Κάποιες από αυτές είναι θεατρικά έργα. Σε μερικές αλλάζει το όνομα ή η τοποθεσία ή αντί για 10 πιάτα στη θέση τους είναι 5 μπωλ. Η ιστορία που σας μετέφερα είναι ίσως η πιο διαδεδομένη προφορική παράδοση της Οκίκου.