Το λημέρι του δράκου - Μέρος δεύτερο
Δεν άργησαν να αφήσουν το χωριό πίσω τους. Μόλις βεβαιώθηκαν ότι ήταν ασφαλείς, σταμάτησαν για να πάρουν μερικές ανάσες. Η Ίναρελ παρατήρησε το τόξο που κρατούσε στα χέρια της. Ένιωθε ευάλωτη τώρα που η φαρέτρα της ήταν άδεια. Άοπλη δεν ήταν, καθώς έφερε ένα σπαθί περασμένο στη ζώνη της. Το τόξο της, όμως, το ένιωθε σαν φυσική προέκταση του χεριού της.
«Τώρα τι κάνουμε;» ρώτησε ο Ράλντακ βγάζοντάς την από τις σκέψεις της.
«Έχει ένα μικρό δάσος εδώ κοντά όπου υπάρχει ένα φυλάκιο των ξωτικών. Μπορούμε να πάρουμε προμήθειες και να περάσουμε εκεί με ασφάλεια την υπόλοιπη νύχτα» απάντησε εκείνη. Οι άλλοι δύο συμφώνησαν και η ομάδα ξεκίνησε για το φυλάκιο.
Μπροστά πήγαινε η Ίναρελ, ενώ οι δύο άνδρες ακολουθούσαν. Δεν είχαν κάποια πηγή φωτός αναμμένη για να μην τραβήξουν την προσοχή κάποιου πλάσματος σε αυτήν την άγρια περιοχή. Το φως του φεγγαριού ήταν αρκετό για το ξωτικό ώστε να βλέπει μακριά. Ο πολεμιστής και ο μάγος δεν έβλεπαν τόσο καθαρά, αλλά βασίζονταν στην Ίναρελ, η οποία είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη τους πλέον με τις ικανότητές της.
Σε λίγο βρέθηκαν σε μία συστάδα βράχων και Ίναρελ τους έκανε νόημα να σταματήσουν. Στη συνέχεια, κρύφτηκε πίσω από έναν βράχο και τους προέτρεψε να κάνουν το ίδιο. Αμέσως εκείνοι ακολούθησαν τις εντολές της και κρύφτηκαν και οι δύο μαζί πίσω από έναν μεγαλύτερο βράχο.
«Τι συμβαίνει;» ρώτησε ψιθυριστά ο Φάρβις. Πριν προλάβει να πάρει κάποια απάντηση, ένιωσε το έδαφος να δονείται.
«Δεν μου αρέσει αυτό» αποκρίθηκε ο Ράλντακ και εκείνη τη στιγμή μία έντονη μπόχα διείσδυσε τα ρουθούνια τους. «Γίγαντες, που να πάρει!» συμπλήρωσε. Ύστερα, έκανε νόημα στο ξωτικό ρωτώντας πόσοι είναι.
Η Ίναρελ σκαρφάλωσε με γρήγορες κινήσεις τον βράχο όπου ήταν κρυμμένη και όταν έφθασε στην κορυφή του, ανασήκωσε προσεχτικά το κεφάλι της για να δει.
Μερικές δεκάδες μέτρα μακριά τους βρισκόταν ένα πανύψηλο και ογκώδες ανθρωπόμορφο πλάσμα. Ήταν σχεδόν γυμνό, μιας και το μόνο που φορούσε ήταν ένα κομμάτι δέρμα στα επίμαχα σημεία του. Κρατούσε ένα τεράστιο ξύλινο ρόπαλο και φαινόταν να οσμίζεται τον αέρα.
Η Ίναρελ ήταν σίγουρη ότι ο γίγαντας είχε πιάσει τις μυρωδιές τους. Χωρίς να χάσει χρόνο, κατέβηκε ξανά τον βράχο. Μόλις έφθασε στο έδαφος, έκανε νόημα στον Ράλντακ ότι ήταν μόνο ένας.
«Από την ώρα που ξεκινήσαμε αυτήν την περιπέτεια, νιώθω πως είμαι εκλεκτός μεζές στο πιάτο κάποιου» είπε εκνευρισμένος ο Ράλντακ.
«Μία απλή αποστολή διάλεξα. Πού να φανταστώ ότι θα βρίσκαμε όλα αυτά τα πλάσματα στον δρόμο μας;» απάντησε απολογητικά ο Φάρβις.
«Θύμισέ μου την άλλη φορά να διαλέξω εγώ την αποστολή μας. Τέλος πάντων, πρέπει να σκοτώσουμε τον γίγαντα. Αν τρέξουμε θα μας φθάσει, ενώ αν από κάποια μεγάλη τύχη καταφέρουμε να του ξεφύγουμε, θα ήταν μεγάλο λάθος να τον οδηγήσουμε στο φυλάκιο» αποκρίθηκε ο Ράλντακ και έκανε νόημα στην Ίναρελ ότι εκείνος θα επιτεθεί πρώτος. Το ξωτικό κατάλαβε τι έπρεπε να κάνει.
Ο Ράλντακ πήρε μία βαθιά ανάσα. Έπειτα, πετάχτηκε πίσω από τα βράχια και όρμησε στον γίγαντα φωνάζοντας, κερδίζοντας με αυτόν τον τρόπο την προσοχή του. Η Ίναρελ, παράλληλα, προχώρησε ανάμεσα στα βράχια, εκμεταλλευόμενη την κάλυψή τους, με σκοπό να βρεθεί στα νώτα του θεόρατου πλάσματος.
Ο γίγαντας σήκωσε με τα δύο του χέρια το ρόπαλό του και όρμησε προς τον πολεμιστή. Ο Ράλντακ κράτησε και εκείνος το σπαθί του σφιχτά και περίμενε την πρώτη κίνηση του γίγαντα.
Όταν ο γίγαντας τον πλησίασε αρκετά, κατέβασε με όλη του τη δύναμη το ρόπαλό του προς τον πολεμιστή. Το ρόπαλο έσκασε με κρότο στο έδαφος αλλά, λόγω του μεγέθους του, η κίνησή του ήταν αργή. Έτσι, ο Ράλντακ τον απέφυγε κάνοντας μερικά βήματα στο πλάι, βρίσκοντας παράλληλα την ευκαιρία να καρφώσει το σπαθί του στον μηρό του αντιπάλου του.
Ο γίγαντας φώναξε από τον πόνο και πήγε να σηκώσει ξανά το ρόπαλό του. Δεν πρόλαβε, όμως, αφού η Ίναρελ πετάχτηκε ξαφνικά πλάι του και τον χτύπησε στα χέρια με το κοφτερό σπαθί της. Ήταν ένα χτύπημα ακριβείας και ο γίγαντας έχασε δύο δάχτυλα από το αριστερό του χέρι.
Το πλάσμα ούρλιαξε ξανά και επιτέθηκε με τα χέρια δεξιά και αριστερά του χωρίς επιτυχία. Ο Ράλντακ και η Ίναρελ είχαν συντονίσει τον βηματισμό τους. Ο ένας ήταν πάντα απέναντι από τον άλλον, με τον γίγαντα ανάμεσά τους. Επομένως, το πλάσμα δεν μπορούσε να δει και τους δύο ταυτόχρονα, ενώ τα νώτα του ήταν πάντα ακάλυπτα.
Στον Φάβρις, ο οποίος έβλεπε από ασφαλή απόσταση τη μάχη, φαινόταν σαν να έβλεπε μία χορευτική παράσταση. Φάνταζαν με δύο χορευτές που κινούνται κυκλικά, ο ένας παράλληλα στον άλλον, και χτυπούν γοργά τον γίγαντα κάθε φορά βρίσκονται πίσω από την πλάτη του.
Ο γίγαντας από τα πολλά χτυπήματα έβγαλε μία δυνατή κραυγή. Αμέσως μετά, σήκωσε το ρόπαλό του και με μία έκρηξη οργής επιτέθηκε με μία κυκλική και χαμηλή κίνηση. Το ρόπαλο άρχισε να γδέρνει το έδαφος σηκώνοντας σκόνη.
Πρώτη στην πορεία του ήταν η Ίναρελ, η όποια το απέφυγε με χάρη κάνοντας μία τούμπα πίσω της. Το όπλο συνέχισε την κυκλική πορεία του προς τον Ράλντακ. Εκείνος προσπάθησε να πηδήξει στο πλάι, αλλά δεν ήταν αρκετό. Το ρόπαλο έπεσε με δύναμη στο μπροστινό μέρος της πανοπλίας του.
Ο πολεμιστής εκσφενδονίστηκε μερικά μέτρα και έπεσε άτσαλα στο έδαφος. Ο γίγαντας τον ακολούθησε μανιασμένος και μόλις τον έφθασε, ετοιμάστηκε να τον πατήσει με όλη του δύναμη. Ο Ράλντακ ήθελε να βγει από την πορεία του πλάσματος, όμως ήταν πολύ ζαλισμένος για να το πράξει. Ένιωσε ότι το τέλος του ήταν κοντά.
Τότε, μία κόκκινη λάμψη έσκισε το σκοτάδι της νύχτας. Ο γίγαντας σταμάτησε την επίθεσή του και κοίταξε ξαφνιασμένος προς την πλευρά του μάγου. Αλλά πριν προλάβει να κάνει κάτι άλλο, μία μπάλα φωτιάς έπεσε πάνω του.
Ο γίγαντας τυλίχτηκε στις φλόγες. Ούρλιαζε από τον πόνο, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσε να σβήσει τη φωτιά. Παραπάτησε για μερικά μέτρα και ύστερα έπεσε νεκρός.
Έπειτα, ο Φάβρις και η Ίναρελ έτρεξαν κοντά στον Ράλντακ. Ο πολεμιστής φαινόταν εντάξει και τον βοήθησαν να σηκωθεί. Η πανοπλία του είχε απορροφήσει το χτύπημα από το ρόπαλο.
«Αφού είχες τέτοιο ξόρκι γιατί δεν το έριξες από την αρχή;» ρώτησε ο Ράλντακ.
«Αν το έκανα όταν πολεμούσατε τον γίγαντα υπήρχε περίπτωση να χτυπήσω και εσάς» απάντησε ο Φάβρις.
«Εννοώ πριν επιτεθούμε στον γίγαντα» τόνισε ο πολεμιστής, φανερά εκνευρισμένος.
«Δεν πρόλαβα. Είπες ότι πρέπει να σκοτώσουμε τον γίγαντα και έφυγες τρέχοντας πριν οργανώσουμε κάποιο σχέδιο» απάντησε με απαλό τόνο στη φωνή του ο μάγος, κάνοντας τον Ράλντακ να εκνευριστεί περισσότερο.
«Ας πάμε στο φυλάκιο» πρότεινε ο Ράλντακ, ψελλίζοντας μαζί κάποιους ήχους που έμοιαζαν με γρύλισμα, καθώς προχωρούσε μπροστά.
«Εμ, Ράλντακ! Από την άλλη πλευρά είναι το φυλάκιο» σχολίασε η Ίναρελ.
Ο πολεμιστής σταμάτησε, γύρισε προς την ανάποδη κατεύθυνση και συνέχισε να περπατάει. «Ούτε λέξη!» αναφώνησε στον Φάβρις περνώντας από δίπλα του, ενώ ο μάγος ήταν έτοιμος να σκάσει στα γέλια.